ԾԱՂՐԱԾՈՒ՝ ԱՇՈՒՆԸ ՍՐՏՈՒՄ . ԼԵՈՆԻԴ ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ
Ծաղրածու, հայ ծաղրածու մնջկատակ, կրկեսի դերասան, գրող, ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1971)։
«Իզուր, հենց այնպես մարդուն պետք չէ նեղացնել, որովհետև դա շատ վտանգավոր է:
Մի՜ նեղացրեք մարդուն, պետք չէ:
Դուք այնպիսին եք, ինչպիսին՝ նա:
Պահպանե՜ք միմյանց, մարդի՜կ»։
Լեոնիդ Ենգիբարյան
«Ես այնպիսին չեմ, ինչպիսին բոլորը:
Ախր ծաղրածուն չի կարող լինել ինչպես բոլորը: Ծաղրածուն մասնագիտություն չէ, աշխարհայացք է: Ես ուզում եմ ստեղծել իմ թատրոնը, իմ կրկեսը, իմ կինոն: Ես ուզում եմ գրել մի քանի գիրք:
Լեոնիդ Ենգիբարյանը ծնվել է 1935 թ-ին Մոսկվայում: Նրա հայրը «Մետրոպոլ» ռեստորանի շեֆ-խորհարարն էր:
«Ծնվել եմ Մոսկվայում: Ինը տարի անցկացրել եմ ռինգում: «Եթե մի այտդ ապտակում են, մյուսն էլ առաջարկիր» պատվիրանը համարում եմ սխալ: Սիրում եմ ծով, աշուն, Վինսենթ Վան Գոգին:
Վախենում եմ… բարեկեցությունից: Ինձ համար կյանքում գլխավորն ամեն կատարվածի համար պատասխանատու լինելն է»,- գրում է Լեոնիդ Ենգիբարյանն իր «Ինքնակենսագրականում»:
«Ճանապարհը միակ բանն է, որը քեզ երբեք չի դավաճանի: Հարմարավետությունը ձանձրացնում է, սերը՝ սառում, մնում է միայն Ճանապարհը եւ ինչ-որ տեղ հեռվում՝ Հույսը, որ կլինի Սեր, կլինի հանգիստ…»:
Աշխարհաճանաչ ծաղրածուն շատ կարճ կյանք է ունեցել. նա հրաժեշտ է տվել իր կյանքին, երբ ընդամենը 37 տարեկան էր: Մեծ դերասանի մահը շատերի համար է մնացել առեղծված: Իր խաղընկեր Ալբերտ Մինասյանը հիշում է Լ. Ենգիբարյանի մոր պատմածից. «առավոտյան մայրը մտնում է որդու սենյակը` արթնացնելու…»:
«…Ենգիբարովն առանց որևէ բառ արտասանելու հանդիսատեսի հետ խոսում է սիրո ու ատելության, մարդու նկատմամբ հարգանքի, ծաղրածուի հուզառատ սրտի, մենության և ունայնության մասին:
Եվ այս բոլորը նա անում է մաքուր, նուրբ, անսովոր»,-
Լ. Ենգիբարյանի մասին ասել է ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ, հայտնի ծաղրածու Յուրի Նիկուլինը:
Լեոնիդ Ենգիբարյանը մահացել է 1972 թ-ին՝ Մոսկվայում: Երեւանում գործում է Ենգիբարյանի անվան մանկական կրկես-ստուդիան:
Երկու տարին մեկ Ծաղկաձորում կազմակերպվում է Մնջախաղի միջազգային փառատոն, որը 2010-ից կոչվում է Լեոնիդ Ենգիբարյանի անունով:
