Մեր երկրում 2022 թվականը բավականին ակտիվ էր հայ-ռուսական հարաբերությունների շուրջ տեղեկատվական հոսքերի առումով։ Երևանի և Մոսկվայի միջև երկկողմ օրակարգը շարունակում է մնալ հայաստանյան տեղեկատվական դաշտի թոփ թեմաներից մեկը»,-«Հայելի» ակումբում հայտարարեց քաղաքագետ, «Ժողովրդի ձայն» միջազգային փորձագիտական ակումբի փորձագետ Արման Ղուկասյանը։
Նրա խոսքով, հայ-ռուսական հարաբերությունները ենթարկվում են լուրջ մանիպուլյացիաների, հանրությունը չի ստանում օբյեկտիվ տեղեկատվություն դրանց վերաբերյալ, հետևաբար տեղյակ չէ տարածաշրջանում Ռուսաստանի դերի, նրա կատարած գործառույթների մասին։
«Ժողովրդի ձայն» կենտրոնը մոնիթորինգ է իրականացրել հայ-ռուսական հարաբերությունների շուրջ հրապարակումների, հայտարարոթյունների վերաբերյալ, արդյունքները ներկայացրել զեկույցում։
«Դրանում նշել ենք մի քանի ուղղություններ, որոնք մանիպուլյացիաների հիմնական թեմաներ են դառնում, օրինակ, հայ-ռուսական հարաբերությունների երկկողմ օրակարգը, վերջերս անընդհատ շրջանառվող միութենական պետության թեման , հաջորդը՝ «Զանգեզուրի միջանցքի», ՀԱՊԿ-ի, հայ-ադրբեջանական թեմաներն են»,-թվարկեց բանախոսը։
Ղուկասյանը հիշեցրեց՝ անգամ ԱԽ քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը հայտարարել է, որ Հայաստանին ստիպում են դառնալ միութենական պետության անդամ, սակայն ավելի ուշ Նիկոլ Փաշինյանն ասուլիսում հայտարարեց, որ նման առաջարկ Հայաստանը չի ստացել Ռուսաստանի կողմից։
«Ստացվում է, որ ԱԽ քարտուղար հանդիսացող Արմեն Գրիգորյանը հայտնում է տեղեկություն, որը հիմնավորում չունի, հետո հերքվում է վարչապետի կողմից։ Ի՞նչ է սա, եթե ոչ միտումնավոր մանիպուլյացիա։ Ընդհանրապես միութենական պետության վերաբերյալ կան լուրջ մանիպուլյացիաներ։ Փաշինյանը հայտարարեց, որ Հայաստանին նման առաջարկ չի եղել, մինչդեռ նրա ընտանեկան թերթի վստահելի աղբյուրը, գիտեք, գրում է, որ Հայաստանին ստիպում են, ճնշում են, որ մտնի միութենական պետության կազմի մեջ, անգամ գրում են, որ Ռուսաստանն է Ադրբեջանին ասում, որ պրովոկացիաներ անի Հայաստանի նկատմամբ»,-ասաց նա։
Ղուկասյանը, վկայակոչելով կենտրոնի մոնիտորինգի արդյունքները, նշեց՝ հաճախ շահարկվում է նաև «Զանգեզուրի միջանցք»-ի թեման, ըստ որի, Մոսկվան ցանկանում է վերահսկողություն սահմանել դրա վրա։
«Դեռ հարց է, ով է շահագրգռված, որ այդ միջանցքը լինի, քանի որ հենց հիմա Սյունիք գալիս են Եվրոպայից դիտորդներ, որոնք ախորժակ ունեն միջանցքի հետ կապված։ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը մի կողմից մեղադրում է Ռուսաստանին, որ իբր միջանցք է ուզում, մյուս կողմից տալիս են հնարավորություն՝ Սյունիքում հայտնվելու եվրոպական դիտորդական խմբերի, որոնք հայտարարել են, որ խմբերում կարող են ընդգրկվել նաև երրորդ երկրներ։ Հարց, որո՞նք են այդ երրորդ երկրները»,-ասաց կենտրոնի փորձագետը։
Ըստ նրա, այս ամբողջ մանիպուլյացիայի հիմնական նպատակը ղարաբաղյան կարգավորման հարցում ռուսական միջնորդության նկատմամբ հայ հասարակության բացասական վերաբերմունքի ձևավորումն է և այս գործընթացում արևմտյան միջնորդության դրական ֆոն ստեղծելը։
Հաջորդ թեման, որը մանիպուլյացիաների է ենթարկվում, Ղուկասյանի խոսքով, Հայաստանի անդամակցությունն է ՀԱՊԿ-ին։
«Այո, ՀԱՊԿ-ից կան դժգոհություններ, այո, ՀԱՊԿ-ն ունեցել է դիրքորոշում, որը մեզ չի բավարարել, բայց այս իշխանության ու դրսից սնվող անհատների միջոցով հանրությունը ստացավ տպավորություն, որ ՀԱՊԿ-ը ոչնչի պատրաստ չէ մեզ համար։ Մինչդեռ ՀԱՊԿ-ը պատրաստ է ուղարկել մոնիտորինգային խումբ, ոչ ոք չի ասում, որ Փաշինյանը հրաժարվեց դրանից, փոխարենն ընդունեց ԵՄ նմանատիպ ծառայությունը»,-ասաց բանախոսը՝ հիշեցնելով, որ Փաշինյանի որոշմամբ չեղարկվել են Հայաստանում նախատեսված ՀԱՊԿ զորավարժությունները։
Նա կարծում է, որ զորավարժություններն ու դրանց մասնակցելու նպատակով Հայաստան եկող խմբերը կարող էին բարենպաստ վիճակ ստեղծել հայ-ադրբեջանական սահմանին։
«Մենք գիտենք, որ Ադրբեջանն ու Թուրքիան հաճախ են համատեղ զորավարժություններ անցկացնում։ Մենք գիտե՞նք, թե դրանց ավարտից հետո ինչքան թուրքական զորք ու զինվոր է մնացել Ադրբեջանում։ Հիմա հարց եմ տալիս, ինչո՞ւ Նիկոլ Փաշինյանը մերժեց ՌԴ ծառայությունն ու ընդունեց ԵՄ ծառայությունը։ Մենք հարց տվե՞լ ենք, թե ԵՄ դիտորդներին ընդունելն ի՞նչ դիրքորոշում է առաջացնում Իրանի մոտ, որի համար Արևմուտքը լուրջ հակառակորդ է»,-հարցեր հնչեցրեց Ղուկասյանը։
Նրա տեղեկություններով, Իրանի իշխանությունները Հայաստանին դժգոհություն էին հայտնել, երբ ավելի վաղ երկու ամիս ժամկետով Հայաստան էր եկել ԵՄ դիտորդական խումբը, մինչդեռ խումբն այսօր գալիս է երկու տարով, միաժամանակ խմբի նպատակները «լղոզված են», չի բացառվում նրանց միջամտությունը Հայաստանի ներքին գործերին, ներքաղաքական կյանքին։
Ղուկասյանի գնահատմամբ, Հայաստանում հակառուսական հայտարարությունների ու տրամադրությունների տարածումը հնարավոր է դարձել, քանի որ դրան աջակցում են Հայաստանի իշխանությունները, իսկ Նիկոլ Փաշինյանն ունի լղոզված դիրքորոշում. «Գնում է Ռուսաստան, ասում է՝ Հայաստանը Ռուսաստանի դաշնակիցն է, գալիս է Հայաստան ու վարում է հակառուսական քաղաքականություն, ինչը մեզ բերելու է լուրջ ցնցումների, որի նշաններն արդեն երևում են։ Սրա պատասխանատվությունը կրելու է Նիկոլ Փաշինյանը, որի թիմակիցները բացահայտ վարում են հակառուսական քաղաքականություն»։
Քաղաքագետը համարում է, որ Հայաստանը չի կարող գնալ ոչ հակառուսական, ոչ հակաամերիկյան, ոչ հակաեվրոպական, ոչ հակաիրանական ճանապարհով, դրանցից յուրաքանչյուրը բերելու է ցնցումների, վտանգավոր հետևանքների։
«Հակառուսականության պիկը լինելու է 2023-ին, կրկնում եմ, հետևանքները լինելու են վտանգավոր»,-ասաց բանախոսը՝ ավելացնելով, որ Ռուսաստանին այլընտրանքը լինելու է Թուրքիան, կոչ անելով, որ հասարակությունը չտրվի ապատեղեկատվությանը։
